تفاوت مبایعه نامه دارای کدرهگیری با مبایعه نامه دست‌نویس
مبایعه نامه یا بیع نامه نوشته ای در مورد قرارداد خرید و فروش است. در قراردادی که تنظیم می شود یک طرف معامله فروشنده و طرف دیگر خریدار است. در قرارداد طرفین تعهداتی به همدیگر می دهند. در بین مردم بعضا از کلمه قولنامه به جای مبایعه نامه استفاده می کنند که از لحاظ حقوقی اشتباه و این دو معنای متفاوتی دارند.
در واقع قولنامه سند تعهد به انتقال است و طرفین در آن به توافق می رسند که مال را در زمان و مکان مشخصی انتقال دهند یا اینکه قرارداد منعقد کنند. اما بیع نامه سندی عادی برای فروش مال منقول یا غیر منقول است که ثبت می گردد.
بیع نامه تنها مختص به املاک نیست و از طریق آن می توان تمام اموال غیر منقول و منقول را خرید و فروش کرد. مبایعه نامه سند رسمی نیست اما می توان در دفاتر ثبت اسناد رسمی آن را به سند رسمی انتقال داد. با اینکه بیع نامه سند رسمی نیست اما یک عقد لازم است و خریدار و فروشنده نمی توانند یک طرفه آن را به هم زنند یا اینکه فسخ نمایند.
در مبایعه نامه باید طرفین بر سر قیمت، زمان و چگونگی پرداخت و زمان تحویل اموال به توافق برسند. همچنین باید به تعهدات خود پایبند باشند. در صورتی که یکی از طرفین تعهد خود را انجام ندهد طرف مقابل می تواند از دادگاه مطالبه خود را تقاضا کند.
تفاوت مبایعه نامه دارای کدرهگیری با مبایعه نامه دست‌نویس
- زمانی که یک مبایعه نامه را کدرهگیری دار میکنید این قرارداد ثبت سیستم یک پارچه می شود و قابلیت پیگیری دارد.
- در مبایعه نامه کدرهگیری دار، چنانچه ملکی یک بار معامله شده باشد امکان معامله مجدد آن وجود ندارد. بنابراین نمی شود یک ملک را به چند نفر فروخت.
- در مبایعه نامه کدرهگیری دار، اگر ملکی فاسد یا ممنوع المعامله باشد یا مشکلی در آن وجود داشته باشد از این مشکل مطلع می شویم.
- در مبایعه نامه کدرهگیری دار، اگر متعاملین ممنوع المعامله باشند مطلع خواهیم شد.
- در مبایعه نامه کد رهگیری دار، امکان جعل مدارک به حداقل میرسد.
- در مبایعه نامه کدرهگیری دار، امکان خطا در نگارش به حداقل می رسد.
- در مبایعه نامه کدرهگیری دار، میتوانیم اصالت قرارداد را استعلام بگیریم.