تعریف
در ماده ۸۷۵ قانون مدنی ، در خصوص شرایط ارث بردن جنین چنین مقرر شده است : ” شرط وراثت زنده بودن در حین فوت مورث است و اگر حملی باشد ، در صورتی ارث می برد که نطفه او حین الفوت منعقد بوده و زنده هم متولد شود ، اگر چه فورا پس از تولد بمیرد ”
جنین در چه صورت ارث می‌برد؟
1_ موجود بودن حمل (جنین) در زمان وصیت
بر اساس قانون مدنی جنین موجودی مستقل از مادرش تعریف میشود که می‌تواند مورد وصیت یا تملک قرار بگیرد. در زمانی که فردی قصد وصیت دارد باید جنین موجود باشد و نطفه آن منعقد شده باشد.
2_ زنده متولد شدن جنین
بر اساس ماده ماده ۸۵۱ قانون مدنی: وصیت برای حمل صحیح است لیکن تملک او منوط است بر اینکه زنده متولد شود. در صورتی که جنین در شکم مادر مرده باشد و یا مرده به دنیا بیاید دیگر شامل وراث محسوب نمی‌شود.
قوانین سهم الارث جنین
- جنین زنده به دنیا بیاید در این صورت جز وراث محسوب میشود.
- جنین مرده به دنیا بیاید وصیت برای او باطل است.
- جنین زنده به دنیا بیاید و بلافاصله فوت کند در این صورت جز وراث محسوب میشود و ورثه از جنین ارث می‌برد.
- اگر در این که جنین زنده متولد شود، مرده متولد شود یا زنده متولد شود و سپس فوت کند، دچار تردید یا اختلاف شوند باید به علت تردید در تحقق شرط و با استناد به اصل تحقق شرط، جنین را مرده فرض کنند. در این صورت جنین ارث نمی‌برد.
ماده ۸۷۶ قانون مدنی: با شک در حیات حین ولادت حکم وراثت نمی‌شود.
نحوه تقسیم ارث جنین
ماده ۸۷۸ قانون مدنی مقرر میدارد که هرگاه در حین موت، مورث جنینی باشد که قابل وراثت است. و مانع ارث تمام یا بعضی از وراث دیگر میگردد. تقسیم ارث بعمل نمی‌آید تا حال او معلوم شود و اگر مانع از ارث هیچکس از وراث نباشد. و آنها بخواهند ترکه را تقسیم کنند. باید برای حمل حصه ای که مساوی حصه دو پسر از همان طبقه باشد کنار بگذارند. بنابراین طبق حکم ماده ۸۷۸ قانون مدنی برای اینکه سهم الارث جنین حفظ شود و حقوق وی ضایع نشود. دو حالت متصور است یــا جنین مانع ارث بردن دیگران میشود یــا جنین مانع از ارث بردن دیگران نمی‌شود.