معنای مستحق للغیر
معنای مستحق للغیر
معنای مستحق للغیربودن مورد معامله چیست؟ چنانچه فروشنده مالی، نه مالک آن باشد و نه در مورد فروش آن مال از طرف مالک نمایندگی قانونی داشته باشد، اصطلاحاً مبیع مستحق للغیر است. در چنین مواردی بیع به صورت فضولی محقق می گردد. طبق ماده ۳۵۲ قانون مدنی بیع فضولی اصولاً نافذ نیست
تایید بطلان معامله به دلیل مستحق للغیر بودن
تایید بطلان معامله به دلیل مستحق للغیر بودن، مطابق با ماده ۳۴۵ قانون مدنی، طرفین معامله می بایست در مورد معامله اهلیت داشته باشند. منظور از اهلیت در ماده مزبور این است که فروشنده باید مالک مالی باشد که آن را به خریدار انتقال می دهد. همچنین خریدار نیز باید نسبت به بها یا ثمن معامله مالکیت داشته باشد.
در واقع از نظر قانون مدنی اصولاً خریدار و فروشنده می بایست مالک ثمن و مبیع باشند. البته باید در نظر داشت افرادی مثل وکیل، ولی، وصی و قیم می توانند در صورت وجود شرایط قانونی، به نمایندگی از اصیل حتی مبادرت به خرید و فروش نمایند
قطعا در یک جامعه مدنی هیچ شخصی نباید به خود اجازه بدهد تا در اموال و دارایی های شخص دیگری دخل و تصرف نماید اما متاسفانه افرادی سودجو و منفعت طلب در پی منافع خود به اموال دیگران دست درازی می کنند که قطعا این کار بدون پاسخ نخواهد ماند. در همین راستا قانون گزار به دوشکل از این نوع تجاوز به حقوق دیگری در معاملات اشاره نموده یکی معامله فضولی و دیگری انتقال مال غیر.
آیا میان جرم فروش مال غیر و معامله فضولی تفاوتی وجود دارد؟ وجه تمایز جرم انتقال مال غیر با معامله فضولی در چیست؟ چگونه تشخیص بدهیم جرم فروش مال متعلق به دیگری رخ داده یا میبایست دعوای حقوقی تنفیذ یا رد معامله فضولی طرح نماییم
اصلی ترین تفاوت فروش مال غیر و معامله فضولی
خوب توجه کنید که فروش مال غیر در قوانین جزایی مورد جرم انگاری واقع شده است. لذا انتقال مال متعلق به دیگری جرم بوده و موجب طرح و اقامه دعوای کیفری میشود. ولیکن معامله فضولی فاقد وصف جزائی است. یعنی جرم نبوده و موجب طرح دعوای کیفری نشده بلکه تنظیم دادخواست و طرح پرونده حقوقی را در پی دارد. لذا اصلی ترین تفاوت فروش مال غیر و معامله فضولی، جرم بودن و دارا بودن وصف کیفری برای فروش مال غیر است درحالیکه معامله فضولی داخل در دعاوی حقوقی بوده و مورد از موارد کیفری نمیباشد.
در هر دو عنوان معامله فضولی و فروش مال غیر، فردی بدون داشتن اذن از مالک و یا بدون داشتن سمت (وصایت، وکالت، قیمومت، ولایت) اقدام به معامله مال متعلق به دیگری می کند. اما نکته ای که این دو عنوان را از یکدیگر متمایز می سازد این است که در معامله فضولی، شخص فضول ممکن است سوء نیت نداشته باشد بلکه حسن نیت داشته باشد و بخواهد به مالک سودی برساند. اما در مقابل در فروش مال غیر، معامله کننده به قصد اضرار به مالک و کلاهبرداری از او مال او را به دیگری می فروشد. در صورت وقوع چنین معامله، حتما در انتخاب عنوان شکایت یا دادخواست دقت کنید.