اثبات مالکیت در صورت گم شدن قولنامه
مراحل و نحوه اثبات مالکیت در صورت گم شدن قولنامه
در خصوص گم شدن قولنامه و به دنبال آن اثبات مالکیتی که زیر سوال رفته است، مشکل در جایی بروز می کند که، طرف معامله، منکر وجود قولنامه و معامله باشد. در این حال شخص، به دنبال مراحل و نحوه اثبات مالکیت در صورت گم شدن قولنامه می‌گردد. آنچه مسلم است، در عالم ثبوت، معامله اتفاق افتاده ولی در عالم اثبات، مدعی باید ثابت کند، که انتقال مالکیتی به وسیله قولنامه ای، که هم اکنون مفقود شده، اتفاق افتاده است.
در این حالت، راهی به جز مراجعه به مراجع قضایی باقی نمی‌ماند. حال اگر موضوع قولنامه و آنچه مورد اختلاف است، تا مبلغ ۲۰ میلیون تومان باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت شورای‌حل‌اختلاف است، با این توضیح که شورا، صلاحیت رسیدگی به اموال غیر منقول را ندارد. اگر مبلغ مورد نظر، بیش از ۲۰ میلیون تومان باشد، شخص باید برای اثبات مالکیت، به مراجع عمومی حقوقی مراجعه کند.
برای این منظور شخص باید ابتدا دادخواستی مبنی بر اثبات مالکیت تنظیم کرده و به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه نماید، تا این دفاتر دادخواست وی را به مرجع صلاحیت دار ارجاع نمایند. لازم به ذکر است، شخص پیش از هر اقدامی باید، در سامانه خدمات الکترونیک قضایی ثبت نام کرده و دارای، کد ثنا باشد. پس از ارجاع دادخواست، شخص باید منتظر باشد، تا از سوی قوه قضاییه پیامکی حاوی ابلاغیه برای وی ارسال شود. تا با مراجعه به پورتال خود در سامانه ثنا از زمان و مکان جلسه رسیدگی مطلع گردد.
مدارک لازم برای اثبات مالکیت در صورت گم شدن قولنامه
در قسمت گذشته در مورد شرایط، مراحل و نحوه اثبات مالکیت توضیح داده شد. حال لازم است به مدارک لازم برای اثبات مالکیت در صورت گم شدن قولنامه پرداخته شود. اگر شخص برای اثبات مالکیت خود، به مراجع قضایی، مراجعه کند، چه مدارکی می تواند ابهامات موجود در خصوص مالکیت وی را مرتفع سازد؟
در بخشهای قبل، در مورد ادله اثبات دعوا، سخن گفته شد. شخص برای اثبات ادعای خود در صورت گم شدن قولنامه، نیاز به ادله اثبات، از جمله سندی اعم از عادی یا رسمی دارد، شخص می‌تواند برای این منظور و در صورتی که، موضوع انتقال ملکی باشد، به دفتر مشاور املاکی که قولنامه در آنجا تنظیم شده مراجعه کرده و نسبت به دریافت یک نسخه از قولنامه اقدام نماید. البته این در صورتی است که، قولنامه فاقد کد رهگیری باشد.
مورد بعدی، اقرار منکر دعوا در مرجع قضایی و یا اقرارنامه‌ای است که به همین منظور در دفاتر اسناد رسمی و یا به شکل لایحه تنظیم شده است؛ مدرک بعدی از مدارک لازم برای اثبات مالکیت، استشهادیه است، که لازم است، شخص ادعای خود را در آن مطرح کرده و متن آن، با ذکر مشخصات و اقامتگاه شهود، به امضا افراد نام برده برسد. البته لازم است، شهود در روز دادگاه برای ادای شهادت در جلسه، حاضر شوند.
ناگفته نماند شخص می‌تواند، از دلیلهایی چون پیام‌های رد و بدل شده بین طرفین معامله و همینطور فیش بانکی، مبنی بر مبلغی که فرد گم کننده قولنامه پرداخت کرده نیز، برای اثبات ادعای خود بهره برد. همان‌گونه که در قبلا نیز اشاره شد، در صورت نبودن هیچ کدام از ادله فوق شخص می‌تواند، از محکمه اتیان سوگند طرف مقابل را درخواست کند.
