کار چاق کن ها ها افرادی هستند که اغلب خود را به دروغ دارای مشاغل دولتی و صاحب نفوذ به دیگران معرفی می کنند.
در واقع این افراد با استفاده از نفوذ و تجربه خود برای رسیدن به نتیجه دلخواه خود از میانبرهای قانونی و غیر قانونی استفاده می کنند.
کار چاق کن ها اغلب به عنوان دلال عمل کرده و یا در مواردی که حق اقامه دعوا وجود ندارد وکیل می گردند. واسطه گری و کارچاق کنی پدیده ای است که سابقه طولانی داشته و در انجام امور اداری و قضایی یک آفت محسوب می شود. مجرمان این جرم اغلب در قالب دستگاه های قضایی و اداری رسوخ می کنند.
این افراد در دو گروه فعالیت می‌کنند :
گروه اول، کسانی هستند که هیچگونه ارتباطی با قضات، مدیران و یا کارکنان شعب نداشته و به طور محض، کلاهبردار محسوب شده،
چون آن‌ها ضمن ادعای ارتباط با افراد یاد شده، به قربانیان خود وعده‌های واهی داده در حالی که هیچ پل ارتباطی با آنان ندارند.
- گروه دیگر کلاهبردارانی که با مدیران یا کارکنان شعب ارتباط داشته و یا به ندرت با قاضی پرونده مورد نظر ارتباط دارند.
این گروه از کلاهبرداران قضایی، به طور معمول دارای دفتر کار مشخص بوده و قرارهای ملاقات با قربانیان را در دفتر کار خود تنظیم می‌کنند.
نکته قابل توجه
آمار و ارقام بدست آمده در سال های اخیر این موضوع را ثابت کرده است
که اگر افراد بتوانند میزان اطلاعات و دانش حقوقی خود را افزایش دهند
کمتر ممکن است با چنین افرادی مواجه شوند و سرمایه خود را از دست بدهند.
مجازات کارچاق کنی
هر کس بدون سمت رسمی یا اذن از طرف دولت خود را در مشاغل دولتی اعم از کشوری یا لشکری و انتظامی که از نظر قانون مربوط به او نبوده است
دخالت دهد یا معرفی نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم خواهد شد و چنانچه برای دخالت یا معرفی خود در مشاغل مزبور، سندی جعل کرده باشد، مجازات جعل را نیز خواهد داشت.