چرا نباید خانه وامدار گرفت؟
چرا خانه وامدار؟
خانه وامدار به خانه‌ای گفته می‌شود که فروشنده بر روی آن وام گرفته و سند خانه به عنوان وثیقه در رهن بانک است. بزرگترین مشکل بر سر راه فروش این خانه‌ها آن است که سند در دسترس نیست و عملا فروشنده نمی‌تواند به صورت رسمی خانه را به نامتان بزند. اما چرا بعضی از افراد خرید این خانه‌ها را ترجیح می‌دهند؟
فرض کنید خانه‌ای ۲۰۰ میلیون تومان قیمت داشته باشد و از اصل وامی که باید به بانک بازپرداخت شود ۵۰ میلیون تومان باقی مانده باشد. در این صورت خریدار به فروشنده ۱۵۰ میلیون تومان می‌پردازد و باقی ۵۰ میلیون را به صورت اقساط بازپرداخت وام به بانک می‌دهد. بدین‌ترتیب هنگام معامله تنها به ۱۵۰ میلیون تومان پول نقد نیاز دارد.
هنگام معامله خانه‌های وامدار به صورت وکالتی باید مراقب باشید سرتان کلاه نرود و فروشنده خانه را پیش از شما به فرد یا افراد دیگری نفروخته باشد.
چرا نباید خانه وامدار گرفت؟
در نگاه اول این معامله سودمند به نظر می‌رسد، اما نکته اصلی اینجاست که تا تسویه حساب کامل سند از رهن بانک خارج نمی‌شود. به همین دلیل مجبورید خانه را به صورت وکالتی معامله کنید. یعنی بعد از تنظیم قولنامه صاحب‌خانه به شما وکالت بلاعزل می‌دهد که بتوانید پس از آزادسازی سند، خانه را رسما به نام خودتان بزنید. اما معامله وکالتی دردسرها و خطرات خاص خودش را دارد.
مثلا ممکن است فروشنده پیش از آزادسازی سند از دنیا برود و وکالت‌نامه شما باطل شود. یا به هر دلیلی فروشنده به مشکل مالی بخورد و سند خانه‌اش توقیف شود. در این صورت شما می‌مانید و یک قولنامه و خانه‌ای که برای بازپس‌گیری‌اش باید مدت‌ها در راهروهای دادگاه بالا و پایین بروید.
معامله قولنامه‌ای خانه‌های وامدار برای کلاه‌برداران نیز موقعیت بسیار مناسبی فراهم می‌کند. از آنجا که به صورت رسمی سند خانه به نام شما انتقال پیدا نمی‌کند، فروشنده می‌تواند خانه را به عنوان خانه وامدار به صورت قولنامه‌ای به چند نفر بفروشد و بعد فرار کند.
به همین دلیل هنگام خرید خانه وامدار باید مطمئن شوید که فروشنده آدم درستی است و این خانه قبل از شما به شخص دیگری فروخته نشده. کاری که البته آسان نیست.